Η κατάσταση στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο του Ηρακλείου συνεχίζει να είναι απογοητευτική για όλους αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν είτε να θεραπεύουν και να νοσηλεύσουν είτε να πάρουν θεραπεία και νοσηλεία.
Το – ουσιαστικά- ακέφαλο νοσοκομείο όχι απλώς συνεχίζει να έχει τα γνωστά προβλήματα που το οδηγούν εδώ και καιρό στην απαξίωση αλλά αυτά χειροτερεύουν.
Διαβάστε στη συνέχεια επιστολή νοσηλεύτριας προς το Candiadoc που ουσιαστικά είναι μια φωνή απόγνωσης λίγο πριν την παραίτηση…
Αγαπητό Candiadoc,
πολλοί νοσηλευτές του Βενιζελείου βιώνουμε την πλήρη φρίκη και απαξίωση.
Το νοσοκομείο είναι ακέφαλο από διοικητή αλλά ακέφαλο και από υπηρεσίες, ειδικά η νοσηλευτική υπηρεσία.
Έχουμε άδειες από το 2021, 80-90 μέρες άδεια + ρεπό που δεν έχουν δοθεί. Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση μεταξύ των συναδέλφων στα τμήματα μας- κάποιοι να “χωθούν” λίγο παραπάνω για να πάρουμε οι άλλοι (1-2 άτομα είμαστε οι άλλοι, μην φανταστείτε…) 3-4 μέρες άδεια….
Τι κάνει λοιπόν η νοσηλευτική υπηρεσία; Μόλις δει ένα τμήμα να δίνει “άδεια” σε 2 νοσηλευτές ταυτόχρονα, λέει “Α! εκεί είστε πολλές” και αμέσως μετακινεί 1 από το τμήμα αυτό σε άλλο τμήμα που “στενάζει”. Είναι αυτή διοίκηση; Είναι αυτή διαχείριση προσωπικού.
Όταν όμως πας στον τομέα και στη διευθύντρια νοσηλευτικής υπηρεσίας να κάνεις παράπονα… ΠΟΤΕ , μα πραγματικά ΠΟΤΕ δεν τους βρίσκεις εντός νοσοκομείου όλους.. Ένας το πολύ δυο θα είναι εντός νοσοκομείου… Οι υπόλοιποι λείπουν εκτός νοσοκομείου …για “δουλείες”….
Ρεπό χρέους … από πού; Αφού δεν είναι στο κανονικό τους ωράριο στη θέση τους, πώς έχουν ρεπό χρέους; Γιατί εμείς να φτύνουμε αίμα και αυτοί να απουσιάζουν εντελώς και προκαλώντας μας και μη δίνοντας λύσεις στα προβλήματά μας. Φοβόμαστε να πάρουμε άδειες μήπως και μας μετακινήσουν από το τμήμα που εργαζόμαστε.
Οι παραιτήσεις βροχή. Τα παράπονα από τους συνάδελφους βροχή. Ρίχνουν το φταίξιμο στις προισταμένες των Τμημάτων που “δεν μας κάνουν καλά”… Δλδ? τι πάει να πει αυτό;
Η νοσηλευτική υπηρεσία είναι απούσα. Άτομα με προσόντα κομματικές ή “φιλικές” ταυτότητες για να πάρουν τη θέση ευθύνης.
Άσχετοι με το αντικείμενο παίζουν στις πλάτες μας με τον κόπο μας.
Αφήνουν τα περισσότερα τμήματα με μια νοσηλεύτρια τη νύχτα, σε τμήματα που έχουν και θαλάμους COVID εντός. Φανταστείτε μια νοσηλεύτρια ντυμένη με τη στολή να μπει στο θάλαμο COVID… Είναι αποκλεισμένη από τους υπόλοιπους θαλάμους για όση ώρα είναι εκεί μέσα. Ούτε ακούει ούτε βλέπει τίποτα. Οι άλλοι ασθενείς στον “αυτόματο”. Είναι συνθήκες νοσηλείας αυτές το 2023;
Έχουν διαλύσει το Νοσοκομείο με την ασχετοσύνη τους και την αδιαφορία τους. Θα πρέπει να τους γυρίσουν όλους αυτούς να κάνουν βάρδιες κανονικά σε τμήμα.
Ντρέπομαι για το νοσοκομείο που δουλεύω. Νομίζω ότι η παραίτησή μου είναι μονόδρομος. Νιώθω ότι με εκμεταλλεύονται και με κοροϊδεύουν οι “ανώτεροι” μου που είναι όμως ΠΟΛΥ κατώτεροι και των περιστάσεων και από εμάς τους εργαζόμενους.
Με τεράστια λύπη,
Μια εργαζόμενη στο Βενιζέλειο
